Hotel Polaris poleca codzienne picie wody wodorowej.
Badania podstawowe i kliniczne wykazały, że wodór jest ważnym fizjologicznym czynnikiem regulującym działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i spowalnia proces wymiany komórek.
Aktywny wodór jest znacznie silniejszym antyoksydantem od witaminy C i E. Przenika w miejsca, w które nie docierają inne antyoksydanty dostarczane wraz z pożywieniem – do wnętrza komórek, gdzie powstają uszkodzenia DNA, mogące skutkować różnymi chorobami. Decyduje o tym waga molekularna i wielkość cząsteczki wodoru. Cząsteczka wodoru jest 176 razy mniejsza niż związku witaminy C oraz 863 razy mniejsza aniżeli koenzym Q10.
Dzięki mniejszej wielkości cząsteczek woda wodorowa łatwiej nawadnia i dotlenia organizm, zwiększa energie i stymuluje odporność. Wchłania się do krwi w ciągu 30 sekund, do mózgu i narządów płciowych w ciągu 1 minuty, do skóry w ciągu 10 minut, do wątroby, serca i nerek w ciągu 20 minut.
Uwaga: Nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań do picia wody z aktywnym wodorem.
Wodę wodorową należy spożyć w ciągu kilkudziesięciu minut. Później traci swoje właściwości. Zaleca się pić 8 szklanek dziennie. Można też wykorzystywać wodę wodorową do mycia twarzy.
Źródło: www.researchgate.net/publication/46147127_Recent_Advances_in_Hydrogen_Research_as_a_Therapeutic_Medical_Gas)
Przenośne urządzenie do wytwarzania wody wodorowej można nabyć w naszej recepcji.
Według wiodącej teorii, jednym z głównych winowajców jest pierwiastek, który jest nam niezbędny do życia – tlen. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że może on przybierać formy siejące spustoszenie w komórkach naszego ciała. Formy te, nazywane oksydantami są uważane za jeden z głównych czynników powodujących starzenie.
Gdy oksydantów jest więcej niż antyoksydantów, organizm wchodzi w stan stresu oksydacyjnego. Taki stres oksydacyjny jest udziałem większości ludzi na Ziemi i nasila się z wiekiem. Prowadzi między innymi do choroby Alzheimera, choroby Parkinsona, cukrzycy, reumatoidalnego zapalenia stawów i chorób układu krążenia, a tym samym przedwczesnej śmierci.
Powstrzymanie stresu oksydacyjnego doprowadziłoby do znacznego wydłużenia przeciętnej długości życia.
Wiele substancji wykazuje działanie antyoksydacyjne. Są to między innymi witamina C, witamina E, beta-karoten czy witamina A. W badaniach naukowych nie powodowały jednak przedłużenia życia.
Obecnie świat naukowy koncentruje się na badaniu najgroźniejszych z oksydantów – rodniku hydroksylowym.
Jest on wysoce reaktywny, co oznacza że może ukraść elektron z praktycznie każdej molekuły, uszkadzając ją. Reakcja ta następuje błyskawicznie, nie dając organizmowi czasu na zapobiegnięcie szkodzie. Rezultat? Uszkodzone DNA, mitochondria i komórki a w następstwie groźne mutacje.
Rodnik hydroksylowy składa się z atomu tlenu i atomu wodoru (•OH). Istnieje prosty sposób na jego neutralizację – przyłączenie do niego kolejnego atomu wodoru, co zmienia go w wodę (H2O).
Dostarczając naszemu ciału cząsteczkowy wodór możemy więc powstrzymać rodniki hydroksylowe.
Ze wszystkich pierwiastków występujących we wszechświecie wodór jest najpowszechniejszy. Jest gazem bezwonnym, bezbarwnym i palnym. Jego niezwykła wartość prozdrowotna wynika z czterech właściwości:
1. Rozmiar – H2 to najmniejszy antyoksydant na świecie.
Powyższa ilustracja pokazuje relatywną wielkość poszczególnych molekuł o właściwościach antyoksydacyjnych. Mikroskopijny rozmiar cząsteczkowego wodoru pozwala mu przenikać głęboko do komórek, mitochondriów i jąder gdzie może neutralizować rodniki hydroksylowe. Należy też pamiętać, że nasze mózgi to tylko 2-4% masy ciała ale aż 20-40% zużycia tlenu, którym oddychamy. Jako że 2-5% tlenu zmienia się w oksydanty, mózg jest wyjątkowo narażony na uszkodzenia spowodowane przez rodniki. Z tego powodu tak ważne jest dostarczanie cząsteczkowego wodoru w celu ochrony mózgu przed stresem oksydacyjnym.
2. Selektywność – H2 odnajduje i neutralizuje wyłącznie szkodliwe oksydanty.
Większość antyoksydantów nie jest w stanie odróżnić szkodliwych oksydantów (jak rodniki hydroksylowe) od tych pełniących w organizmie pozytywną rolę. Jeśli zbyt wiele oksydantów zostanie zneutralizowanych, równowaga wewnątrz komórek może zostać zachwiana. Cząsteczkowy wodór działa inaczej – wybiórczo odnajduje tylko szkodliwe oksydanty i neutralizuje je zmieniając w wodę.
3. Bezpieczeństwo – Cząsteczkowy wodór jest całkowicie bezpieczny i nietoksyczny.
Ogromną zaletą cząsteczkowego wodoru jest to, że nawet jeśli przyjmie się go w bardzo dużych ilościach, nadmiarowe cząsteczki zwyczajnie przenikną poza ciało. Zbyt duża ilość pozostałych antyoksydantów może stanowić obciążenie dla wątroby. Cząsteczkowy wodór zwyczajnie się rozprasza, nie powodując żadnych negatywnych reakcji i nie zużywając energii w celu jego rozłożenia.
4. Synergia – H2 aktywuje antyoksydacyjne enzymy wewnątrz komórek.
Wodór cząsteczkowy bezpośrednio neutralizuje rodniki hydroksylowe. Ma jednak też dodatkową zaletę – aktywuje naturalne antyoksydacyjne enzymy występujące w komórkach, takie jak:
Oznacza to, że H2 nie tylko bezpośrednio neutralizuje rodniki hydroksylowe ale także aktywuje antyoksydanty wewnątrz komórek umożliwiając długotrwałą ochronę.
Prozdrowotne właściwości wodoru dopiero niedawno wzbudziły zainteresowanie naukowców. Chien–Sheng Huang i inni piszą o badaniach nad wodorem w różnych modelach chorób. Wskazują ,że wodór pobudza naturalne mechanizmy zdrowienia w różnych przypadkach medycznych. Jak potwierdziły badania prowadzone przez wielu naukowców (Ohsawa, Cai, Matchett, Fujita, Li, Nakashima-Kamimura, Fukuda, Kajiya, Chen, Buchholz, Oharazawa, Kikkawa i inni) wodór jest terapeutycznym gazem medycznym, skutecznym w następujących przypadkach:
Wodór cząsteczkowy stosowano także w celu poprawy metabolizmu u pacjentów z cukrzycą.
Wodór to gaz, więc aby przyjmować go bezpośrednio konieczna jest metoda wziewna. Wymaga to jednak zakupu butli, specjalnej maski i oprzyrządowania. Sposób ten jest więc kłopotliwy i trudny do stosowania codziennie. Oksydanty musimy neutralizować każdego dnia. Największe doświadczenie w terapii wodą wodorową mają Japończycy , wśród których jest najwięcej stulatków na świecie. Piją oni od lat wodę wodorową. Taka woda to idealny środek, co najmniej z dwóch powodów: w łatwy sposób dostarcza cząsteczkowy wodór i neutralizuje oksydanty, nawadniając jednocześnie organizm oraz ułatwia odzwyczajenie się od wody w plastikowych butelkach i słodzonych napojów.